İNSAN İÇİN EN AĞIR DARBE, SAYILMAMAKTIR

0

BEĞENDİM

0

• Twitter'da Paylaş
• Facebook'da Paylaş
• Pinterest'te Paylaş
• WhatsApp'ta Paylaş

Aynı şekilde belirli bir toplum içinde de, farklı görüşler, değişik ina­nışlar, zümreleşmeler bulunabilecektir. Ve bu farklılıklar, insanların; itibar, na­mus, şeref gibi, kavramları değişik şe­kilde yorumlamasına, değişik davra­nışlara sürüklenmesine yol açacaktır. İnsanoğlu; itibarı, haysiyeti, en yakın olduğu çevredeki ölçülerle kabul ede­cek, diğer bir çevrenin görüş ve davra­nışını iteleyecektir.

Gözünü kabadayıların, kanun dışıların kucağında açmış bir insanoğluyla, yurt dışında tahsil görmüş, her şeyi bildiğini sanan, sonradan görme­lerin bu kavramları değerlendirmesi ta­ban tabana zıt bir çelişki noktasındadır.

Toplumların din, dil, kültür, göre­nek farklılıkları olduğu müddetçe, in­sanların da bir takım kavramlarda çe­lişkiye düşecekleri aşikârdır. Kaldı ki en medeni, en ileri dediğimiz toplumlar bile zamanla değişikliğe uğrayacak,

fertlerine önerdiği kurallar, adetler değişebilecek, itibar  addedilen   şeyler lanete uğrayacak, akla gelmeyen ye­ni akımların  kucağına düşecektir in­sanoğlu. Bu da gösterir ki, bir toplum; elli yıl, yüzyıl gibi kısa bir zaman içinde kendisiyle bile çelişkiye düşecek aşa­malara, değişikliğe uğrayacaktır. Ama değişen unsurlar ne olursa olsun, hangi yeni faktörler türerse türesin, in­sanoğlunun “Kendini kabul ettirme, itibar bulma, şerefli olma” gerçekleri, değişmeden kalacaktır. Çünkü hiçbir dış unsurun insanın yaradılış temelini, tabiatındaki yapı taşlarını bozup dağıt­maya gücü yetmez. Kendine yön vere­cek kavramlar hangi biçimde değişirse değişsin, insanın; itibara, saygıya, şe­refe yönelme amacı tektir. Ve bu ama­cına; dünyasını çevreleyen malzeme­lerle, ideal kabul edilen davranışlarla ulaşmaya çalışacaktır.

Görülüyor ki toplumlarda anla­yışlar ve dünya görüşleri değiştikçe, in­sanları “itibar kazanmaya, kabul edil­meye” iteleyen etkenler de aynı ölçü­de, aynı oranda değişmektedir.

Bu bizi neye götürür? Başından beri izlediğimiz gibi, toplum ölçüleri ne olursa olsun insanoğlu tabiatındaki,

yaradılışındaki, beğenilme duygusunu söküp atamayacaktır. Çünkü insanın yaradılıştan gelen hedefi budur.