Kişiye sadece sağlık yeterli mi?

0

BEĞENDİM

0

• Twitter'da Paylaş
• Facebook'da Paylaş
• Pinterest'te Paylaş
• WhatsApp'ta Paylaş

Hiç kalbi olmadan yaşayan bir adam, kanatları olmadan uçan bir kuş, kesik kollarıyla keman çalan bir müzis­yen gördünüz mü?..

Gözleri kör bir çocuk, sizin gibi koşup oynayabilir mi? Telgraf tellerin-deki serçeleri sayabilir mi sizler gibi? Ya dili olmayan bir talihsiz, hoşunuza giden bir şarkıyı söyleyebilir mi? Mese­lâ; “yine bir gül nihai aldı bu gönlümü” diyebilir mi gözlerinizi yaşartarak?

Biri olmadan diğerini yapamaya­cağımız; binlerce, milyonlarca şey sa­yılabilir. Olanaklar ve eylemler ilişkisi bu. Yürümek için ayak, görmek için göz, konuşmak için dil, düşünmek için beyin!.. Bunlar; hayatın, organik yaşa­yışın, tıbbın bizden istediği şartlar!..

Kalbiniz mi ağrıyor, aman bir doktora görünün!

Dişleriniz bakımsız kalmış; fır­çalayın! Azı dişinizi doldururuz olur bi­ter.

Evet, gözlerimiz astigmat; hem çok ilerlemiş. Sıfır yetmiş beş bir mer­cek, mümkünse renkli. Geceleri oku­mak yasak!

Ve bizi daha sağlam, daha rahat yaşatmaya çalışan binlerce tavsiye, binlerce emek!..

Fakat yalnız bununla mı kalıyor yaşamak? Hayatın, insan olmanın biz­den istediği şeyler, sadece sağlam bir kalp, bakımlı dişler, işlek bir beyin mi?

Farzediniz ki yetmiş yıl, yüzyıl ya­şayabilecek garanti belgesini çıkardık. Farzedin ki zaman hiç işlemiyor, bütün saatleri yerinde dondurduk!.. Artık kı­yamete kadar bir çocuk gibi genç ve taze uzuvlarla yaşayabileceksiniz! Bü­tün hastalıklar, mikroplar sizi boykot et­tiler, kapınıza bile uğramıyorlar!..

Bu, bizim mutlu olmamız, insan­larla, meselelerle tedirgin olmadan yüz yüze yaşayıp gitmemize yetecek mi? Bizi iteleyen, kakalayan güçlere, zıtlık­lara karşı durabilecek miyiz? Kalbimi­zin sağlamlığı, mahcup olmadan yaşa­mamızı, başı dik durmamızı sağlayabi­lecek mi? Sayılan ve sevilen olmak için dişlerimizin güzelliği, nabzımızın yet­mişi vurması sizce yeterli mi? Doktoru­muzun yüzünü güldüren gerçekler, top­lumda yer alabildiğimizin, hakiki insan ölçülerinde olduğumuzun bir ispatı mı­dır?

Değildir efendiler değildir! Yaşamak yalnız bu değildir. İnsanca ayakta durmanın, insanca ömür sürmenin, ka­bul edilmenin, sevilmenin ispatı bu de­ğildir. Yüzyıl, yüzelli yıl nefes almak; amacı, hedefi değildir insanın!..

Değildir efendiler değildir! Orga­nik hayat sürmenin, mekanik işleyişle­rin adı yaşamak değildir. Mahcubiyet­ler, üzülmeler, küçük düşmeler, ahlâk­sızlıklar, aldanma ve aldatmalar, başa­rısızlıklar insanca yaşamanın özellik­leri değildir.

İnsana, yüzyıllık ömrü bir gün gi­bi gösteren; kuru, mekanik bir hayat yerine, bir günü bin yıl kadar uzatacak huzurlu bir hayat, ancak onun yaradılı­şında tertiplenmiş gerçek hedefine ulaşmakla hakikat olur. Bu hedef; şe­reftir. Onun insanca yaşaması için ge­reken ruh ve gıda budur!..