Meseleyi Mesele Yapmazsanız Ortada Mesele Kalmaz

Meseleyi Mesele Yapmazsanız Ortada Mesele Kalmaz

Anayasanın verdiği yetkileri tanımamak ile anayasayı tanımamak arasında git-gel bir medcezir oyunu… Sonuçta her iki döngüyü de yaşatan cinsten: Yargıtay’ın Anayasa Mahkemesi kararını tanımamasıadlı mesele… Gelin biz bu meseleyi en iyisi mesele yapmayalım ki ortada hukuksuzluk kalmasın…

Bırakalım Anayasa Mahkemesi kararı yok sayılsın, bırakalım Anayasa’nın, Anayasa Mahkemesine madde 148’de verdiği milletvekili düşürme kararını verme yetkisi Yargıtay’a verilsin.Bakın hiç mesele kalmadı…

Ama bazılarınız bilmez, Anayasa Mahkemesine üye seçiminde TBMM, Cumhurbaşkanı ve Yargıtay Genel Kurulunun yer aldığını…

Böylesi seçkin bir gruptan oluşan üyelerin verdiği kararının Yargıtay tarafından tanınmaması aslında oldukça dolaylı olsa dahi bir nevi halkın iradesini de tanımamaktır.

Bugün Yargıtay her ne kadar devletin bekası için hareket ettiğini düşünecekse de asıl bizi düşündüren Yargıtay’ın belki de ileride oluşturulması planlanan yeni anayasayla beraber Anayasa Mahkemesi kararlarını denetleyip denetlemeyeceği hususu olacaktır.

Böyle durumda Yargıtay’ın iş yükü artacak ve Anayasa Mahkemesine duyulan güven zedeleyecektir.

Bugün bizler her ne kadar hukukun üstünlüğü için konuşsak da çabalasak da bir yerde mesele bambaşka noktalara gidebilmektedir.En iyisi hiç kafa yormadan meselesiz kalmaktır.Çünkü bugün Yargıtay’ın Anayasa Mahkemesi kararlarıyla bağlı olmadığı ve aralarında çatışma çıkabileceği de ön görülerek Anayasa Mahkemesi bir temyiz mahkemesi olarak sınıflandırılmamıştır.En azından hukuki öngörülebilirlik bakımından gözümüze takılmayan bu meseleyi mesele yapmamak zorunda kalıyor ve Kemal Gözler’in ‘’ Türk Hukukunu incelemek içimden gelmiyor.’’ cümlesiyle yazımıza son veriyoruz.

Atatürk’ün Türkiye’sine özlemle, sağlıcakla kalın…