Seninle Olan

Seninle Olan

Bir sabah Buda bir köye gelir. Köye girerken birisi ona şu soruyu sorar;

– Ben Yüce’ye inanan bir kişiyim. Lütfen bana Tanrı’nın var olup olmadığını söyle.

Buda çok kesin bir tavırla cevap verir;

– Tanrı yoktur. Hiçbir zaman olmadı, hiçbir zaman da olmayacak. Sen ne saçmalıyorsun!

Adam yıkılır.

Öğleden sonra başka bir adam Buda’nın yanına gelir ve ona şunu sorar;

– Ben ateistim, Tanrı’ya inanmam. Peki gerçekten Tanrı var mı, siz ne dersiniz?

Buda cevap verir;

– Tanrı vardır.

O adam da yıkılır.

Akşam olduğunda üçüncü bir adam gelir ve Buda’ya;

– Ben bir agnostiğim, ne inanıyorum, ne inanmıyorum. Bunun cevabını sizden duymak istiyorum, bir Tanrı var mı?

Buda adama cevap vermez, hiçbir şey söylemeden, sessizce adamın karşısında durur.

Adam yıkılır.

Birde Buda’nın hep yanında dolaşan bir Rahip vardır. Rahip tüm bu soruları soran kişilerden daha fazla hayalkırıklığı içindedir. Sabahleyin Buda “Tanrı yoktur” dedi, öğleden sonra, “olan yalnız Tanrı’dır” dedi. Akşam ise sessiz kaldı, diye düşünür durur.

O gece Rahip Buda’ya;

– Uyumadan önce lütfen sorumu yanıtla; bütün huzurumu kaçırdın! Aklım o kadar karıştı ki, ne düşüneceğimi bilemez oldum!  O saçma ve çelişkili yanıtların anlamı neydi?

diye sorar.

Buda;

– O yanıtların hiçbiri sana verilmemişti. Neden onları dinledin? Onlar o soruları soranlara verildi. Senin yanıtın da bu olsun der.

Biz dünyalılar hepimiz, farklı inançlara sahip ,bazılarımız hiç bir inancı olmayan anne babalardan dünyaya geldik. Farklı kültürlerin içinde büyüdük. Hepimiz büyürken içinde doğduğu inancın doğruluğuyla büyütüldü. Geleceğimiz aileyi, coğrafyayı, toplumu, şartları biz seçmedik.

Peki neye göre yapıldı ki bu dağılım. İhtiyaca göre olmalı, kime ne şartlar, hangi kişiler hangi insanlar  gerekliyse veyahutta neye hazırsa ona göre olmalı? Tesadüfi bir şey olabilir mi? Her şey ilahi bir planın parçası değil mi?

Bab-ı Aziz filminde  şöyle bir söz geçer;

-Dünya üzerinde kaç insan varsa O’na giden o kadar sayıda yol vardır.

Hangimiz en yakınız? Bir uzaklık yakınlık söz konusu mu?

Bu uzaklıktan ancak Tanrı kavramında söz edilebilir. Çünkü Tanrı senin dışında her şeyden bağımsız genelde cezalandıran ve ödüllendiren bir yaratıcı fikridir.

Allah kavramı ise her  şeyle birliktedir. Ondan başka görünen veya görünmeyen bir şey yoktur ki, bir ayrılığı olsun.

Benimde bir zamanlar bir Tanrı’m vardı. Benden uzakta bilmem ki kimlerin yanındaydı. Nerdeyse her şeyimin dışındaydı. Benden ötelerde ulaşamayacağım kadar yukarıdaydı.

Çevirip gözümü dünyaya her baktığımda ise kafam karışırdı. Çünkü Tanrı bir yerde var bir yerde yok, bazı yakın bazı uzak ve herkeste bir farklıydı…

Bir gün bir ses geldi, duydum ama işiten de kulaklarım değildi.

O

Hakikat

Allah

Yaradan şöyle seslendi;

-Kulum ben seninleyim, sen kiminlesin? (Ebû Bekr-i Şibli)

O an anladım ki Tanrı falan yoktu.

Bir tek O vardı, bir tek Allah vardı. O’ ndan başka hiç bir şey yoktu. Herkeste, her şeyde. Gördüğüm, görmediğim her yerde birlikteydi benimle …