BESMELE

BESMELE Besmele, Müslümanın her işini süsleyen ve ona güç veren, kuvvet veren kutsal bir cümledir. Euzübillahimineşşeytanirracîm (kovulmuş olan şeytanın şerrinden, Allah’a sığınırım) cümlesine istiaze Euzü çekme, Bismillahirrahmanirrahim (Rahman ve rahim olan Allah’ın adıyla) cümlesine besmele denir. Besmele, Allah’ı anmanın, ona dayanmanın, ona güvenmenin, ondan yardım istemenin, ona teslim olmanın, onun rahmetine sığınmanın bir ifadesidir. İstiaze (Euzü çekmek); Sığınma, bağlanma, güvenme, koruma istemek manalarına gelir. Kovulmuş şeytanın şerrinden, her türlü kötülüğünden Allah’a sığınma demektir. Allah Teala Kur’an-ı Kerim de: “Kur’an okuduğun zaman, o kovulmuş şeytandan Allah’a sığın, şeytanın vesvese, hile ve tuzaklarından korumasını Allah’tan iste Euzübillahimineşşeytanirracîm Bismillahirrahmanirrahim de” buyurmaktadır. (Nahl/98) Mümin herhangi bir iş yapmaya başlayacağı zaman euzü ve besmele çekmelidir. Çünkü euzü çektiği zaman, şeytanın şerrinden Allah’a sığınmış, besmele çektiği zaman Allah’ın yardımını dilemiş olur. Besmele Kur’an’dan bir ayettir. Besmele çeken mümin hem Kur’an’dan bir ayet okumuş hem de Allah’tan yardım dilemiş olur. Peygamberimiz (SAV) her işine besmele ile başlamış, müminlere de böyle hareket etmelerini tavsiye etmiştir. Nitekim bir hadisi şerifte Peygamber efendimiz (SAV) şöyle buyurmaktadır: “Besmelesiz başlanan her anlamlı iş bereketsiz ve sonuçsuzdur.” Peygamber Efendimiz (SAV) besmeleyi yalnızca kuran okumaya başlarken ya da sure girişlerinde değil, her işe başlarken okumuş ve müminlere de bunu tavsiye etmiştir. Efendimizin besmele çekmeyi ve yazmayı bizlere tavsiye etmesinden dolayı; Müslümanların dini ve dünyevi hayatlarında ayrı bir yere ve öneme sahip olmuştur. Müslümanlar İslam tarihi boyunca kültür ve medeniyetlerini besmeleyle yoğurmuştur. Hat sanatının şaheserlerinde, şiirlerin, bütün edebiyatın vazgeçilmezi olmuştur. Peygamberimizin hayatında ise besmelenin geniş bir kullanım alanı vardır. Mescide giderken, dönerken, cenazeyi kabre koyarken, kurban keserken, sohbete başlarken...Allah Resulü abdest alacağı zaman besmele çekilmesini sıkı sıkıya tembih eder, namazda besmeleyi çekmeyi de ihmal etmezdi. Bineğine binerken bismillah der, sırtına yerleşince de elhamdülillah derdi. Yemeye başlarken besmele çeker, bitirdiğinde elhamdülillah derdi. Hazreti Aişe (RA) anlatıyor: “Peygamberimiz bir gün ashabından altı kişi ile birlikte yemek yiyordu. Derken bir bedevi yanlarına geldi ve yemeği iki lokmada bitirdi. Bunun üzerine Allah Resulü şayet bu kimse besmele çekmiş olsaydı, bu yemek hepimize yetecekti” buyurarak yemeğin başında besmele çekilmesinin yemeğin bereketlenmesine ve yiyenlerin doyması açısından önemini vurgulamaktadır. Diğer bir hadisinde Peygamberimiz: “Biriniz yemek yiyeceği zaman yüce Allah’ın adıyla başlasın. Eğer yemek öncesinde Allah’ın adını anmayı unutursa bismillahi evvelühü ve ahiruhu’ (öncesinde ve sonrasında Allah’ın adıyla) desin” buyurmaktadır. Besmele hayatımızın her alanında yer almalı yerken, içerken, çocuklarımızı büyütüp beslerken, yatarken, kalkarken, giyinirken, camiye girerken, çıkarken, yazı yazmaya başlarken, kitap okumaya başlarken, söze başlarken, işinde, bağında, bahçesinde çalışırken, eve girerken, evden çıkarken, vasıtaya binerken vs... Bir işe başlarken besmele çeken biri Allah’ım bu işin senin yardımın olmadan yapamam, senin verdiğin imkân güç ve kuvvet sayesinde bu işe başladığımı biliyorum, bu işten umduğum amaca ulaşmak için senin yardımına ihtiyacım var demektedir. Hayatında her işine besmeleyle başlayan kişi Allah’ı işine karıştırmış, onu şahit tutmuş, hayatını ibadete dönüştürmüş demektir. Besmele mümine lütfedilen bir anahtardır. Dünyevi ve uhrevi bütün işlerinin kapısını bu anahtarla açar. Onun sayesinde iç dünyasında sükûn, huzur ve bir rahatlama olur. Duaya eller onunla kalkar, hastalar onunla şifa bulur, hayırlı ve anlamlı her işe onunla başlanır. Cenabı Hak dillerimizi bismillah zikriyle süslesin! Selam ve dua ile...