Oyun

Karıncaya sormuşlar:

Hayvanları anlatır mısın?

Tabi ki demiş. Hayvanlar ikiye ayrılır. Birinci grup, aslan, kaplan, yılan gibi şefkatli ve iyi huylu hayvanlar. İkinci grup, tavuk, kaz ve ördek gibi zalim ve yırtıcı hayvanlar…

İyi ve kötü.

Bu konu hakkındaki düşüncelerimi aktarırken, kendimi yanlış ifade etmemek adına içimden geçen cümleleri ve örnekleri defalarca yazıp sildim. Ve söze şöyle başlarsam, söyleyeceklerimi doğru aktarmış olurum diye düşündüm.

İyiliğin ve kötülüğün ayrı şeyler olduğuna inanıyorum. Ve her zaman iyi olanı seçmemiz gerektiğini düşünüyorum. İyi bildiğim ne varsa mümkün olduğunca o şekilde yaşamaya çalışıyorum. Fakat iyi ve kötünün ne ve kim olduğu konusuna gelirsek, yani kendimiz dışındakilere işte orada bana göre iyi ve kötü diye bir şey yok.

Tabi ki kırıldığımda, kızdığımda, haksızlığa uğradığımı düşündüğüm de, bu fikrimde sabit kalmak zor oluyor. Fakat olan ne ise olup bittiğinde, her zaman görüyorum ki iyi ve kötü diye bir şey aslında yok. Çünkü kötü karşıma beni düzeltmeye, geliştirmeye çıkmış. Eksikliğimin veya bir fazlalığımın haberini almış, yanlış bir düşüncemin sesini duymuş, doğrulması gereken bir duygumun kokusuna gelmiş ve dikilmiş karşıma. Korkularım, endişe ve diğer negatif duygularımla hesap soruyorum bense ona. Kötü neden geldin?

Senin için geldim. Senin için buradayken, benden şikayet mi ediyorsun Kötü olduğumu mu söylüyorsun bana. Senin için buradayım, sana özel. Sözlerim, davranışlarım, yaptıklarım tesadüf mü sanıyorsun. Halbuki hepsi senin için seçildi. Başkasına farklıyım görmüyor musun?

Oysa iyi olsaydım özel hissederdin değil mi, ama bende tıpkı iyi gibi görevimi yapıyorum. Neden benden bu kadar çok korkuyorsun?

Pc oyunu oynar mısınız? Ben oynarım. Şöyledir genelde, güzel bir yerlerde gezinmeye başlarsınız. Etraf, ne tarz şeylerden hoşlanıyorsanız o görüntülere sahiptir çünkü oynayacağınız oyunu size hitap eden türde siz seçmişsinizdir. Burası önemli siz seçmişsinizdir! Gezinirken karşınıza mutlaka ya bir canavar ya da aşmanız gereken bir engel çıkar. Ve onu aştığınızda bir sonraki engeliniz ondan daha zor, canavarınız ise bir öncekinden daha güçlüdür. Ve siz onu ilkinden çok daha kolay yendiğinizi, engeli çok daha kolay aştığınızı görürsünüz. İlk canavarınız sizi güçlendirmiştir, ilk zorluğunuz sizi daha dayanıklı hale getirmiştir.

Ben keyfine düşkün biri olarak oyunlarda bile karşıma çıkan engellere sinirlenirim. Oyunu yapanlara ne şimdi bunu niye buraya koydular ki, ne güzel keyfim yerinde takılıyordum ben derim. Ama eğer oyunun içinde o zorluklar olmasa muhtemelen bir süre sonra sıkılır ve oyunu kapatırım. 

Bizi zora sokan karakterleri kötü olarak adlandırırız. Bazen gerçekten kötüdürler. Bizim yapmamız gereken oyundaki görevlerini görüp o karakteri yenmemizdir. Hamlelerini, yüklenmiş görevlerini farkederek bölümünü tamamlamak yapmamız gereken tek şey bu. Ve düşünmemiz.

Elinizde oyun konsolunuz, avatarınızq biri saldırdığında oyunda bir köşeye çekilip içerlendiğinizi, sinirlendiğinizi düşünsenize, komik olmaz mı? Ya da güç bela onu yenip sonra oturup onun hakkında kritik yaptığınızı, ilk o vurdu ama bana, öyle yapmamalıydı çok ayıp falan filan…

Hayatta aynen böyle işte, bir oyunun içindeyiz. Bazen oyun içinde oyunun. İlerleyin, geçtiğiniz turları, bir önceki canavarları, ne zor şeyleri atlattığınızı düşünmeyin. İlerleyin gitsin. Kötü yok canavar yok, aşabildiğiniz zorluk artık zorluk değil adını değiştirin. Önünüze bakın. Tamamladığınız tüm etaplar için, tebrikler! Ve tamamlamadıklarınız için bol şans dilerim! Kendime de, oyunda ve oyun içinde tüm oyunlarda…